- züyçü
- is. Zurnaçalanın yanında züy tutan çalğıçı. Züyçü züy tutar, zurnaçı zurna çalar. (Ata. sözü).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dəmçi — (Şahbuz) züyçü, çalğıçıya züy tutan. – Dəmçi laf yoruluf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yanşax — I (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Qarakilsə, Qax, Meğri, Ordubad, Şəki, Zaqatala) bax yamşax II. – Yanşax boş boş danışar (Ağcabədi); – Yanşağ adamnan hamının zəhləsi gedir (Şəki); – Aşiğlərin də hamısına yanşax deyərıx; – Nüyədidə Xanəli kimin… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəmkeş — is. <fars.> 1. Üzərinə çaydan qoymaq üçün samovar odluğunun yuxarı hissəsinə geydirilən və yanlarda deşikləri olan hissə. Yazıçı məişətdən danışarkən samovarın dəmkeşinə qədər xırda, lakin əhəmiyyətli detalları unutmur. M. İ.. 2. Xörəyin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmtutan — is. 1. Züyçü. Zurnaçının dəmtutanı. 2. məc. Fərqinə varmadan başqasının sözünü, fikrini müdafiə və təkrar edən adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hər — əvəz 1. Bir toplunun ayrıca götürülən fərdi, onu təşkil edən şeylərdən hər biri. Hər adam. Hər ailə. Hər adambaşına. Hər bir – bax hər. Hər bir adam. Hər bir şey. Hər bir təsadüfdə. Hər bir çətinlik qarşısında. – Əli yüz sirr oxuyur; Hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
züytutan — bax züyçü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti